BU DEFTER

Güzel duygularý tam yitirmiþken
Yeniden kaldýrdý þaha bu defter
Þiiri kafamda ben bitirmiþken
Yazdýkça yazdýrdý aha bu defter

Kardeþim görürüm burda her ferdi
Namerdi es geçtim çokçadýr merdi
Bana daim huzur, mutluluk verdi
Benziyor nâzenin mâh’a bu defter

Kopamayan da var, çok az kalan da
Kelâm esirgeyen, selâm salan da
Bir tek ot bitmeyen koca alanda
Çiçeklerle kaplý saha bu defter

Kimi ’sevgili’ der, kimi çeker ’hû’
Bilseniz nasýl bir güzelliktir bu?
Sevgisize sevgi, susayana su
Çölde yemyeþil bir vaha bu defter

Tüm emsallerinin gider önünce
Güneþ batýp gündüz tin’e dönünce
Odamda yaktýðým mum da sönünce
Ay’ý seyrettiðim taha bu defter

Olmasam da öyle çok fazla ârif
Etmeye çalýþtým sizlere târif
Gündüz güneþ kadar parlak ve zarif
Gece yýldýz gibi baha bu defter

Dilimin döndüðü kadar dem vurdum
Kalbimin diliyle cümleler kurdum
Tüm iller burada, sanki öz yurdum
Hayatýmdan çýkmaz daha bu defter

mâh: ay parçasý, sevgili
baha:parýltý, güzellik, zerâfet
taha:tavan penceresi

.
Sosyal Medyada Paylaşın: