Kürt Daðýnýn eteklerinde Kazmalarla yapýlan sekilere Bir zeytin döþenmiþ nasýrlý ellerle Dedem Yemen savaþýndan dönende, Bir bir atlamýþ kelle koltukta Çakýr dikenleri üstünde Günlerce uykuya dalmýþ Zeytin aðaçlarý dibinde Oralarý anlatýrken aðlarmýþ içten içe, Tam dokuz yýl savaþmýþ Yemen çöllerinde Karanlýk çöktüðünde Arap ellerine Arkadan vurmuþlar araplar hep birlikte Dedem acýlý yüreðiyle çýkmýþ yollara Çakýr dikeni ayaðýna saplandýðýnda Araplarýn çaldýðý botlarý gelmiþ aklýna Dedem o acýlarý taþýrken yüreðinde Dikenler çarýk olmuþ çýplak ayaðýna, Zeytin aðacýnýn koyu gölgesinde Bir an dinlenip gelmiþ kendine Cephanelikteki mermi gibi tane tane Zeytinler saplanmýþ fravunun göðsüne Fravundan kaçan Musa!... Çömelmiþ zeytinin dibine Kendine gelecek her hayra Muhtaç olduðunu söylemiþ Rabbine…. Kader ortaðý olmuþ Musa dedeme, Dedemde yönelmiþ her þeyin sahibine Hakkýn rahmeti inmiþ zeytin dibine Dedemi ulaþtýrmýþ kendi eline, Hacý Burhan gece geldiðinde evine Bir genç býyýklarý yeni terlemiþ onsekizinde Yatýyor ayný evde nenemle birlikte Bunu görünce acýlarla kývranmýþ yerinde Nerden bilecek dedem,gittiðinde Dokuz yaþýndaki çocuðun geldiðini onsekizine Sabýr ve metyanetle dalmýþ içeriye Yabancý dað eþkýyasý gibi gelmiþ neneme Seni asla alamam! Yiðidim yemende Dokuz yýldýr hasret kaldým sesine O vatan için savaþýyor birlikte Kemalle! Düþmana yiðitçe direniyor Yemen çöllerinde Bu yavrumu baðrýmda büyüttüm kuru ekmekle Yiðidimin bayraðýný yere düþürmesin diye Deþme acýmýzý savýþ git geldiðin yere!... Dedem, þükrederek sarýlýr fidan boylu erine Belindeki iri benle tanýtýr kendini neneme, Nenem Burhaným diyerek sarýlýr dedeme! Düþman girerse bizim memelekete Allah’ýn izni ile çarpýþýrým yine, Gözümü kýrpmadan tam yirmi sene… Vatan kutsaldýr bizim yüreðimizde Evlad’ý iyalýmýzdan ayrý kalsakta Çiðnetmeyiz onurumuzu kimseye Hedefimiz insanca yaþamak yeryüzünde Çakýr dikeni saplansada iliðimize Bu bacak feda olsun ülkemize Ben Hacý Burhan! Vasiyetim size Parçalansa bedeniniz yüz kere Vakarlý yaþamak yakýþýr benim neslime, Ben böyle bir dedenin torunuyum iþte, Eðilmez asla baþým hiç kimseye Vasiyete uyarým ben tüm hücrelerimle Parçalansa da bedenim bin kere Ruhum tutsak olmaz hainlere Dedem gibi bende, Giderim bir gün Hakkýn yanýna, Rahmeti inmiþ Hakkýn, nüzerimdeki zeytin dalýna!...
Yýl:05.06.2004 Saat:09.10----10.30 Kadýköy/Ýst EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.