KÖYÜME DOĞRU

Gurbet elden ben köyümü boylasam,
Doðup büyüdüðüm “ Yuva ”ya doðru.
Daðlara çýkýp da türkü söylesem,
Köyümün üstüne “ Ova ”ya doðru.

Ben köyümün daðlarýný yoklasam,
Lale, nergis, türlü çiçek toplasam,
Hasret ile doya doya koklasam,
Kendimi býraksam “ Doða ”ya doðru.

Gurbet elden ben köyüme varayým,
Anam, babam ne haldedir göreyim,
Eþe, dosta hal, hatýrýn sorayým,
Emmi, dayý, teyze, “ Hala ”ya doðru

Gurbet elde hedef oldum oklara,
Kara yazým benzeseydi aklara,
Kuþ misali kanat açsam göklere,
Derdine yandýðým “ Sýla ”ya doðru.

Salih der ki; sevdiðimi özlerim,
Hasretini hep içimde gizlerim,
Elde olsa ona gitmek isterim,
Biricik sevdiðim * Tülay *a doðru.

* 19.04.1992 *

* * Ozan*Seveni * *
Âþýk Salih ARMAÐAN
* * Þair*Yazar * *

Sosyal Medyada Paylaşın: