Yer Maraþ, yýl bin dokuz yüz yirmi, gün on iki þubat, Haydi Þairim durma, þu Ulu destaný bir de sen anlat.
Nerden baþlasam bilemiyorum, nasýl anlatsam o destaný, Ben anlatamasam da, Ey Türkoðlu sen ecdadýný iyi taný.
Acý dolu günlerdi o günler, yýl bin dokuz yüz on dokuzun sonlarý, Fransýz askerleri Maraþ’ta, kimse daha önce görmemiþti onlarý.
Uðursuz bir anlaþmanýn hükümlerini bahane ettiler, Sevr midir adý, Zaten Birinci Dünya Harbinden sonra kaçmýþtý, Milletin aðzýnýn tadý. Anadolu’muz iþgalde, topuna tüfeðine güvenen Fransýz da Maraþ’taydý, Tüm Anadolu gibi, Maraþlý da kabýna sýðmadý, “La havle” çekip gün saydý.
Ýþgalci Fransýzlar ateþe barutla gidiyor, Maraþ’ta kin tohumlarý ekiyordu, Maraþlý Ýslam’dan aldýðý sabýrla, irade içinde, devamlý “La havle” çekiyordu.
Fransýz ateþle oynadýðýnýn farkýnda deðildi, en büyük kin tohumunu o gece attý, Bir Cuma Gecesi Kaleye Fransýz bayraðý çekip Maraþ’ý birbirine kattý.
Asla dayanamazdý, asla dayanamazdý Maraþlý Kalede baþka bir bayraða, Ateþ düþtü artýk, ateþ düþtü artýk, Maraþ’taki her daða, her taþa, her ocaða.
Avukat Mehmet Ali Bey’in bildirisi:"Ey Necip Osmanlý Milleti, vaktine hazýr ol,” Sen asla esir yaþayamazsýn Müslüman Maraþ halký vaktin tamam, dol artýk dol.
Avukat Mehmet Ali Bey’in iþte bu bildirisi ateþledi artýk fitili, Kimse tutamaz Kahraman Maraþlý’yý, kimse tutamaz koca bir Ýl’i.
Cuma namazý Ulu Camide toplandý cemaat, hüzün artýk doruða çýktý, Ýþte o gün, iþte o gün, “Allah Allah” nidalarýyla Maraþlý bendini yýktý. “Cuma namazý kýlýnamaz” dedi Rýdvan Hoca, O Fransýz bayraðý Kalede öyle asýlý durdukça.
Ezelden beridir hür yaþamýþ Türkoðlu, hiç esir düþer mi? Devamlý ay yýldýz görmüþ, baþka bayraða müsaade eder mi? Etmez elbet, yýrtar bendini, kýrar zincirleri “Allah Allah” der, Ýþgalci Fransýz’a “memleketimden defol”, “haydi Yallah” der.
Maraþ Kalesine doðru bir insan seli baþladý, kimse durduramaz, Ýndirildi Fransýz bayraðý, O gün Kalede kýlýndý Cuma ve namaz.
Ok yaydan çýkmýþtý artýk, o günden sonra baþladý artýk Maraþ’ta savaþ, Her tarafta mermi, her taraf barut, kalmadý Maraþ’ta taþ üstüne taþ. Kaç gün sürdü Maraþ’taki bu destan, tarihlerde yazýlýdýr hepsi bir bir, Maraþlý kararlý, Fransýz’ý atacak yurdundan, elinde silah, dilinde tekbir.
Yer Maraþ, günlerden yirmi bir ocak, yýl bin dokuz yüz yirmi, Savaþ daha þiddetlendi, patlýyor gökyüzünde binlerce top ve mermi. Maraþ’ta son çarpýþma tam yirmi iki gün, yirmi iki gece sürdü, Maraþ’lý Þehrinden, iþgalcileri sanki hayvan sürer gibi sürdü.
Yer Maraþ, günlerden on iki þubat, yýl bin dokuz yüz yirmi, Ezelden beridir hür yaþamýþ Maraþ’lý hiç esir düþer mi! Düþmez evelallah, asla düþmez, içindeki iman Nuruyla asla esir düþmez, Türkoðlu Türk vatanýna sonsuza dek sahip çýkar, kimseye tuzak eþmez.
Baþkasýnýn vatanýna göz diken iþgalciler ne dün, ne bugün, ne yarýn iflah olmaz, Hürriyet ve baðýmsýzlýk Müslüman’ýn içinde yanan bir güldür, bu gül asla solmaz.
Unutulmaz Maraþ’ýn Kahramanlarý, Rýdvan Hoca, Sütçü Ýmam, Arslan Bey, Asla unutulmaz binlerce þehidimiz, gazimiz, hepsine de selam olsun hey, hey.
Kurtuluþ Savaþý’nda Anadolu’nun ilk zaferi böyle, iþte böyle kazanýldý, Maraþ’ýn adý o tarihten sonra, altýn harflerle “Kahraman” diye yazýldý.
Ey Kahramanmaraþlý, Ey yaþlý, genç, tüm hemþehrimiz, Memleketinin deðerini iyi bil, kolay kazanýlmadý bu Þehrimiz.
Bu sözlerimle tüm þehid ve gazilerimizi bir kez daha rahmet ve minnetler anarým, Bu topraklara layýkýyla sahip çýkamazsak asla gülmem, asla gülmem için için yanarým.
Ahmet SANDAL Þair Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Sandal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.