Herkes seninle hikayemi soruyor bana.. varmiy di bir hikayemiz düsünüyorum simdi.. varmiy di sence..
Kim anlar ki anlatsam benim derdimi.. Benim derdim senin onun baskasinin.. herkesden bir payda cikar anlatsam kendi adina.. bu aci ugramistir elbet de her kapiya bazen gece bazen gündüz bazen zorla
ilk sayfamiz bos yani.. yazilmadi cümleler sonundan baslarsin okumaya yada sonundan anlatmaliyim ki anla...
gidiyorum.. katliam yapmis bir mahkum gibi simdi ellerim de kelepce adimlarim sessiz sagim da sensizlik solum da sensizlik öyle bir suratsiz gardiyan ki hayalinle kirbaclar beni her kirbacin da kalirim nefessiz
hani desem öldür benii nasil bir zevk alirsin bilmem ki bu iskenceden.. hani desem sucsuzum ben her mahkum gibi üstelik tertemiz niye kirarsin kalemimi düsünmeden hadi kirdin kalemi mi yeter artik infaz et beni ey serefsiz..
nasil bir hikaye anlatsam sonunda ben her zaman sensiz Sosyal Medyada Paylaşın:
S_Mercan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.