NEREDESİN ?

Geceler karanlýða akýyor
Ýsyankar yüreðim sabýrsýz
Duvarlar ayna, tavanda bir resim
Ýsmim umutsuzluk olmuþ
Uykusuzluk gözlerimi yakýyor
Yaþama sevincim, ilk ve son hevesim,
Neredesin?

Gelmedi mi? Eyvah ! Diyeceðin o gün
Gelmedi mi? Gözlerimi kapatacaðýn an
Soluðum kesiliyor yavaþ yavaþ
Yüreðim sürgün.
Bitmiyor içimdeki heyecan.
Nabzýmda hissediyorum seni,
Kanýmda dolaþýyorsun sanki.
Tavandaki resminden tutuyorum elini,
Duvarda ki aynaya bakýyoruz birlikte.
Kulaklarýmda o güzel sesin
Neredesin?

Gelinlik elbisenle;
Hayalin gözlerimde,
Ýçime iþlemiþsin içime,
Söküp atamýyorum, esir olmuþ bu yürek
Kýramýyorum þu nalet olasý sevda zincirini,
Kaným çekilmiþ sanki, mosmor olmuþ dudaklarým
Tanýyamaz oldum kendimi,
Bitmez bu hasret bilesin,
Neredesin?

Yalnýzlýðýmýn sofrasýnda bir yudum su ol,
Bir lokma ekmek ol, benimle.
Ya da bir damla göz yaþý akýt sende,
Göz yaþýný bile katýk ederim yeminle,
Muhtacým, muhtacým inan sevgine,
Bir yudum su, bir lokma ekmek,
Bir damla göz yaþý niyetine,
Yeter bir tek soluðun, bir nefesin
Neredesin ?

Neredesin ? Ey sevgili !
Nerede o güzel gözlerin ?
Hani ettiðin yeminler ? Hani verdiðin sözler ?
Hani iyi günde, kötü günde dediðin nikah defterin?
Bas bir daha ayaðýma,
Acýtýrcasýna.
Bu yürek kadar acýmaz ya,
Babaný mý öldürdüm be ?
Ne yaptým sana söyle ?
Bir umut ver; yaðmur olup aðlayan yüreðime,
Ordamýsýn sevdam, ses ver !
Bu kaçýncý haykýrýþ,
Bu kaçýncý yalvarýþ,
Taþ olsa yarýlýrdý,
Hangi yürek olsa kavrulurdu.
Soluk alamýyorum artýk bilesin,
Neredesin ?

MEHMET FÝKRET ÜNALAN


Sosyal Medyada Paylaşın: