ajite düþler uçuþuyor þimdi býraktýðýn yerde
boðazýmda acý labirentler
üçüncü kehanetten az sola dönünce
istersen git derken, biri havadaydý ayaðýmýn
melekler ihanet etmez derdi annem
acýyor içim
bir yol düþürdün önüme yasak elma çýkmazýnda
iki ucu da birbirinden keskin bir travma...
ekinler çoktan ekildi buralarda
renklerin hepsi kurþuni
mevsimlerin tümü ikinci bahar
hazýrlan þimdi gül gonca
dünlerin kementi geceleri sýyýrdýðýnda
raks eden buselik hareler, direnirken yaðmura
dik dur aynada kendine
tüyü bitmemiþ geçmiþ seni sorguya aldýðýnda...
çok laf gerekmez artýk
kehribar dudaklý Asude
aþk duvarýnýn yýkýldýðý bir an bu
yeminlerin yenildiði son düet
hadi en sevdiðin þarkýnýn kovuðuna sakla þimdi kendini
_gidecek yerim mi var_
bu ne geçici bir körlük gelincik
ne de zamandan münezzeh bir kuraklýk
nadas deðil bu artýk kabul et
ayrýlýk...
hem de dibine kadar...
kaf daðýna son bir sufle üflemek
düþlerin öpüþtüðü son mertek...
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.