Yine yürüyorum, Beni en son býraktýðýn yerdeyim Elimi son kez tuttuðun Son kez gülümsediðin yerde…
Sonu belli olmayan yollarda yürüyorum Sensiz ve sessiz Etrafta kimseler yok gibi sanki Bakýyorum ama göremiyorum Çünkü yoksun Çünkü gelmeyeceksin …. Biliyorum….
Peki ruhum ne olacak Onu benden alýp giderken hiç düþünmedin mi Ya ben.. ben neden izin verdim Alýp gitmene razý oldum Sorup duruyorum kendime Sana yüreðimi emanet etmemeliydim.
Bak güneþ veda ediyor Týpký senin gibi…
Gecenin pusu çökecek üzerime Oysa gecelerimde bile gonca verirdi dallar bir zaman Sabahýn en güzel çiçeklerini bana sunmak için
Ama yoksunuz artýk Ne çiçekler..nede çiçeklerden arta kalan sen.....
12.04.2007 24.00
Papatya Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Papatya-Falı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.