SEVDA AĞACIM

SEVDA AÐACIM.
Baharý yaþardýn bir zamanlar þen þakrak,
Çok mutluydu seninle kök saldýðýn toprak.

Dalýnda kuþlar sevda þarkýsý söylerdi,
Sevdalýlar gölgende gönül eylerdi.

Güneþ soldurmazdý açan çiçeklerini,
Sýrdaþ oldun aþýklarýn dileklerini.

Vuslat adresi gölgen bilinmez baþka bir yer,
Gel olursa sevgiliden, seven geldim der.

Ne güzellikler yaþandý koyu gölgende,
Baþka emsal-i nebat varmý ki bölgende?

Eller kavuþunca ses gelirdi yapraðýndan,
Aþk hamuru belliki senin topraðýndan..

Aþýklar uzanýp gölgende yaprak sayardý,
Gözlerden gönüllere haller koyardý.

Can canana hasretini seninle giderdi,
Dünyada ölüm, aþkta dirilecek bir yerdi.

Ne oldu þimdi tek baþýna yapayalnýzsýn,
Gelen yok mu yanýna mahsun kalmýþsýn?

Meltemin yok,yapraðýn yok hani nerde baharýn,
Halin bugün periþan,nasýl olur ki yarýn?

Býrakýp gitmiþ kuþlar zümrüt yeþili dalýndan,
Geçmez olmuþ kimseler huzur dolu yolundan..

Üzülme.! Sevda aðacým, yanýnda ben varým,
Yoldaþým ben sana,hazan olsada baharým..

Ölsekte kalsakta hep beraber olalým,
Bizi bu hallere koyanlardan hesap soralým.

Ben,seni anlýyorum sende beni anlarsýn,
Sen benin gönlüme hayat veren canlarsýn..

Kaldýmý göz yaþlarýmýz oturup aðlayalým,
Halden anlayan varmý ki gönül baðlayalým..

Bu dünya böyledir sevenler mutlu olmuyor,
Boyumuzca varsada,gönlümüzce bulunmuyor.
Cengiz(SERDAR-I GÖNÜL)
Sosyal Medyada Paylaşın: