Yine göðü vurdu yokluðun , Alnýmýn çatýsý kýlýçsýz savaþ yeri sanki !
Ayak izlerini giyinen kokun uyandýrýyor gözlerimi Hep bir rüyanýn eþiðinde bürünür bedenim eksikliðine Yarý çýplak Yarým akýlda
Ellerimi ateþliyorum üþüyen ellerine Mesafeler girmiþ yollarda topluyorum parçalarýný ufak ufak Yarý kýrýk Yarýsý dökük
Oltaya takýlan nemrut yüzlere meydan olurken gülen sîman Zikrime dua Tespihime salavat kazandýrýr Huzurun kayýþýna sýkýþtýrýlýr isminin beþ harfi Senden destanlar Senden ibret-i âlem uyanýþlar yazýlýr gecenin kör boþluklarýna
Bilinmez , binlerce bilinenin içinde çýkartýr üzerindeki siyah gölgeyi Ergenleþir hayat Kemâle erer omuzlardaki yükü
Ne zaman baþýmý yastýða koysam ayný þey Örümcek aðlarýnda bir yatak ve üzeri örtülü silik bir resim Ya manzarayý deðiþtirmeli ya da evin þeklini Böyle olmaz ki?
Oysa ki gýpta eden edene Hem bana Hem de içimde büyüttüðüm küçüklüðüme Sana ne oluyor ki?
25/01/2011 17;55 eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.