Virane gönlüm senin yüzünden, Yüzümde neþeye yer yok hüznünden. Kýrýk bir aynaya bakar gibiyim, Nerden baksam bir yaným kýrýk. Tamirci çýraðýyým sanki, Yüreðimin neresine ellesem dökülüyor. Nerden umut etsem boþ çýkýyor. Akmaya çalýþýyorum baþka âleme, Senden bir parça sýkýþýyor tekerime. Dönmüyor sensiz bu dünyanýn çarký. Gitmiyor dilimden söylediðin þarký. Viraneyim. Þehrin orta yerinde. Çýrýlçýplak yüreðim o kalabalýkta. Utanýyorum. Haydi, gelse de, Sarýp sarmalasa diyorum. Ama kime diyorum. Kime. Vicdan olsa zaten gelirdi. Piþman olurdu terk ettiðine. Umudumu kestim. Ve. Dünyaya yeniden geldim Adým virane.
07.02.2011 Orhan OYANIK ÇAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.