Buðday tarlasýndan çýkýp geldim
Kendi ekmek fýrýnýmý açtým
Ne kadar güzel doyurdum
Raflara dizdim tek tek
Sevdim, sevildim
Sevgilerine kendimi kaptýrdým
Bütün dünyam sensin
Kendi iþim, aþým dedim
Her þey çok güzeldi
En mutlusu bendim hep sevecem sandým
Onun deryasýna kapýldým
Tadý gibi nefis kokular sardý beni
Sýcak sýcak ekmeklerdi
Gönül ferman dinlemedi
Mis kokularý içime akýttým
Ama ben bir korkaktým, iþini bilmeyen acemi
Ýflas ettim kaçtým
Bana yol görünmüþtü
Geldiðim köye layýk olan yerime
Ekin tarlama döndüm, çünkü ben cesaretsizdim korkaktým
Daha bereketli helal sandýðým
Kendi tarlama kendi emeðime mutsuz sevgisiz olmak adýna
Neden fýrýn açtým ki zenginlik neyime iþte ben böyleyim
Yapamadým yapamadým...
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.