KENT

Bir kentin son halleridir;
Kalabalýk olmasýna raðmen herkesin yalnýz olduðu...
Yalnýzlýk gizli kopmalarýn getirdiðidir.
Kent denince, üniversiteler, hastaneler ve parklar
Gelir aklýma
Ve damý baþlarýna yýkýlmýþ iþsiz gençler
Her biri bir köþeye sýðýntý olur
Sonra ambulans sirenleri duyulur!

Sirenleri bastýran çýðlýklar da var!
Bir erkek bir kadýn fahiþenin…


Kent denince teknoloji, stres çok biliþmiþlik
Paylaþýmsýzlýk aklýma gelir…
Her gecenin öldürülmesinin faili karanlýklardýr
Bir entelektüel saçmalar “kent dünyanýn medeniyet aynasýdýr” demekle
Bir þair “Kent kültürlülüktür” der.
Oysa kent bataklýðýn batak halidir, kuzguni bir yalnýzlýktýr!

Kent denince pusu krallýðýn yerleþik olduðu;
Bir çöp kutusunda bir bombanýn patlamasý
Bir arabanýn kontrol dýþý ezmeye aç…
Ve
Bir maganda kurþunlarýna hedef olmamak için an mesafeleri…
...

Ambulanstan bir mevta veya bir yaralý indirilir
Ardýnda bir takunyalý, sarýklý…
Doktorlar:”Eks oldu, atýn morga” der



Kent kalabalýklaþýrken insanlýk azalýr veya ölür…
Kaldýrýmlarý en çok çöpçüler bilir
Hýrsýzlarýn cirit attýðý, cinayetlerin iþlendiði apaçýk gün ortalarý
Gizli, yasak aþklar sahnelenir
Davetiyesiz gelen akþamlardan
Asansör seviþmeleri ve ihanetin cam kýrýklarý
Tuzla buz düþer caddelere…

...

Kent içsellinden boðulanlar var
Ve sabahlara, sisten çýkamayan güneþ!
Kirlenmiþlikten Ýnsanlýk.


2002/ HERZEM RONÝVAN
Sosyal Medyada Paylaşın: