Daha düþmeden ana rahmine
Destanlar yazdýran kötü kadere
Baþýmda üþüþen zebanilere
Yerden yere çalan ellere ne desem...
Bülbülü kul eden güle,
Ömrünü heba eden bülbüle
Hakir görüp, yüzçeviren suretlere
Kýnayýp burun bükenlere ne desem...
Sevgiyi yüreðe gömen bilir
Gönül girdabýnda dönen bilir
Sevda ateþiyle kavrulan biilir
Bunu görmeyen kula ne desem...
Dilimde sözlerim asýlý durdu
Gözümde yaþlar selle buluþtu
Geceler uykuma haram oldu
Bunu yaþatan güne ne desem...
Yâr yüzünü sîneme sürmeden
Ela gözleri gözlerime deðmeden
Sevdâ ocaðýný tüttürmeden
Ayazda üþüyen yüreðime ne desem...
Gönlüm düþmüþ bir zalime
Sýzým sýzým sýzlar habire
Yârin hayâli ile birben avare
Suretini yitirdiðim sevdama ne desem...
YAZAN:KADER OYUNCUSU
06/02/2010
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.