MADALYON

MADALYON


Her aþk,
ilk önce bende kirletir kendini,
Sonra dökülür peþi sýra saçaklardan sarkan buz parçalarý gibi
yenilmiþ bir adamýn yüreðine.
Arnavut kaldýrýmlarý arasýna sýzan
yaðmur damlasýyým þehrin ücra sokaklarýna,
Aþkýn öbür yüzüyüm.
Týpký bir madalyonun hiç gösterilmemiþ diðer yüzü gibi,
Hiç üstüne bastýrýlmamýþ bir yara gibi
kanarým birilerinin yüreðinde...

Bedeviyim umuda sürüklenen kadýnlar çölünde
Ve þairim olabildiðimce.
Kaðýtlara anlatýrým derdimi.
Bu yüzden
siz bilmezsiniz her gece güneþ ile seviþtiðimi...

Gün geceye döner,
gece ise sessizliðe.
Üstü kirli bir adam gölgesini duvarlarda döverek evine döner.
Adým sesleri içine düþer yine adresini þaþýrmýþ bir kadýnýn.
Belli ki apapçýk pimi çekilmiþ yönünü þaþýrmýþ bir aldatýþýn...

Kadehler daðýlýr ellerimde...
Ellerim,
binlerce yýl öncesinden yatýrýlmýþ
ve damýtýlmýþ türlü günahlara.
Bu yüzden en çok senin cehennemin koymaz bana
ki seviþlerinin hesabý sorulmaz gayrý benim gibi günahkara...

Her aþk,
köþe baþlarýnda elleri cebinde bir þair taþýr teninde
ve gözyaþýna bakmadan en acýsý yaþanýr ayrýlýklarýn,
her satýrý þiir olsun diye...


Cihat KIRDAR
dört þubat iki bin on bir / buruþturulup atýlmayý bekleyen mektuplarýma..
Sosyal Medyada Paylaşın: