HANIMEFENDİ

Yalnýzlýk zor zanaat.
Bir kýçý kýrýk sandalye,
Bir de,
Tik tak diyen bir saat.
Yaþamak bu mu sence.
Oysa hayat devam ediyor.
Bir ýrmak gibi kývrýlarak gidiyor.
Arkasýndan bakmak kalýyor bana.
Hanýmefendi !
Gönül sarayým hala boþ.
Güneþ görmüyor hiçbir penceresi.
Her yer karanlýk, her yer loþ .
Hanýmefendi !
Rica etsem sarayýma buyurmaz mýsýnýz?
Her gün pencerelerimi dünyaya açmaz mýsýnýz?
Düþünürseniz.
Yarýn yine geleceðim tepebaþýna.
Son vermek istiyorum artýk gönlümün isyanýna.
Gelecek diyorum o hanýmefendi.
Bu saraya.
Kimse inanmýyor bana.
Bir akþamüzeri gelin lütfen.
Hüzünlerden önce girin içeri.
Siz gelirseniz onlar girmez zaten.
Bende kurtulurum yalnýzlýðýn kahrýný çekmekten.
Lütfen buyurun içeri.
Yalnýzlýk haydi sen kapý dýþarý.

06.02.2011
Orhan OYANIK
ÇAN

Sosyal Medyada Paylaşın: