düðümler çözülmeyecekti, o aþýlmasý zor asma köprüden geçtiðim zaman... sade bir hayata alýþmak demekti herþey, götürdüðü yere gitmek demekti, þimdiden farklý bir yere..... belki bu bana bir ödüldü bilemiyordum! meyveleri için gözyaþlarýmla bu aðacý sulamam gerekti... artýlarýn tadýna varmak,eksiklikleri görmezden gelmek demekti, ben bunu baþaramýyordum... hayatýmdan parcalarý döke döke yol alýyordum, duraklaklamam arkamdan gelen sürüyle hüznün beni ezmesi demekti, koþuyordum var gücümle.... gülleri eze eze.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fyd Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.