HOŞÇAKAL - 1

Bir umuttu aradýðým,

Bilinmeyende bir bilinen,

Kasýrgalarýndan yorgun hayatým,

Sýðýnacak bir liman,bir sesti istediðim...

Hayata dair,yaþamýn anlamýný anlatan,

Bir umut ýþýðýydý,

Yaþamam için nedenler sunan

Ve bir bahçeydi,yetiþtirmeye çalýþtýðým...

Sevðiye dair acemi çaresizliðimle yok olan,

Her güzel söze bir nefret tohumu ektim...

Donkiþotun yeldiremenlerine savaþý yoruldum yoruldum,

Yalnýz,yalnýzlýkla savaþmaktan,

Kaybetmek üzere olan müfreyeze yetiþen,

Destek gücü sandým baðlandým,

Sarmaþýklarýný sargý bilip baðlandým,

Sormadan düþünmeden,sen sardýn,sardýn, sardýn,

Kemiklerim kýtýrdýyordu aldýrmadým, sarýþýna aldandým....

Sen sýktýkça ben yokoldum,sus oldum....

Her doðan güneþ sen, yorulur oldum,

Güneþsiz sabahlarý beklemekten....

Her yýldýzýn ýþýltýsý gözlerin,

Duacý oldum,yaðmurlara

Ve þimdi son can çekiþen umut

Bir esintinin sesleniþinde

Son nefes, yalnýzlýðýn kokusu ciðerlerimde,

Ve son veda kadare, feleðin tokatý ensemde,

Bir gülüþ vardý maskemde,

Onu alan sen hayatýn karalýðýna inat...

Güneþe yaðdýrdýðým, yaðmurdaki gökkuþaðýnýn silik rengi...

Martýlarýn çýðlýklarýndaki sessizlik,

Kýsaca hayatýma kýþ ayazýnda yaz esintisi getiren

Ev sahipliði yapamadýðým, davetsiz gelen misafir



-HOÞÇAKAL-



Sosyal Medyada Paylaşın: