Ben gurbeti yaþadým! Gurbetin suyunu içtim! Ýçtim, hem de kana kana Henüz on iki yaþýndaydým! Çýktým gurbetin yollarýna. Daha bu yaþta çekmeye baþladým! Gurbetin, çilesini acýsýný. Anaya babaya hasret kaldým. Gardaþa arkadaþa. Köyüme sýlama hasret Hasret kaldým hepsine. Yaþadým, yaþadým ben bu gurbeti, Ýçten ve yüreðimle. Bir dilim ekmeðe muhtaç kaldým! Bir tas sýcak çorbaya hasret. Küçük bir tebessüm bile göremedim! Bir merhametliye bile rastlayamadým! Yaþadým, yaþadým ben bu gurbeti Ýçten ve yüreðimle.
Akþam olunca uzanýrdým, Odamdaki yer yataðýma. Uyku girmezdi gözlerime, Duvarlara bakardým, içten duygularýmla. Sevdiklerim resim olurdu, gözlerimin önünde. Süslerler di duvarlarýmý. Konuþurdum, onlarla sabaha kadar. Aðlardý, gözlerim, hiç durmadan, Islanýrdý yataðým yorganým gözyaþlarýmla. Anlamazdým, sabahýn oluþunu, Göremezdim güneþin doðuþunu. Sonra çýkardým gurbet sokaklarýna, Dolaþýrdým akþama kadar. Bir iþ bir aþ için. Yaþadým, yaþadým ben bu gurbeti Ýçten ve yüreðimle ve de hasretle.
Sami ASLAN (Ýstanbul, 16.07.1991) Mevsim Gibi,Adlý þiir Kitabýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.