Bana gel deme !
Býrak umutsuzluðum bende kalsýn,
Býrak sümbüllerin hüznünü tadayým boynumu bükeyim,
Býrak bu aþk ateþinde mum gibi eriyeyim…
Hatýrlýyor musun bana git demek istemiþtin,
Seslenir gibi yapýp susmuþtun, geceler boyunca,
Ýþte o an gözyaþlarým hýçkýrýklarýmla harmanlanmýþtý,
Sen hissedemedin, belki de umursamadýn yýkýlýþýmý,
Adýmlarýmý atýyordum ama ruhum duraksamýþtý…
Bana gel deme !
Biliyorsun her adým atýþýmda, ayaðým ayaðýma dolanýr,
Yollar toz duman, kalbim kan revan olur,
Uzaklarda fermaným yazýlýr mevlidim okunur…
Nedir beni üzmelerin,
Nedir derdin senin ey sevgili !
Hoþça kal, bundan sonra olacaklar sensiz olsun demiþtin,
Bensizliði içine sindirebiliyorsan, gel deme bana nolursun,
Bir daha yaþamak istemiyorum, elvedasýz gidiþleri,
Bir daha yaþamak istemiyorum, sensiz sessiz tükeniþleri…
Ey sevgili !
Senden sonra bu kýrgýn yürek severse,
Ölüm vebalim olsun, bedenim kahrolsun…
*marmarali 04 Þubat 2011