KENDİME SESLENDİREMEDİKLERİM
Avaz avaz baðýrsýn gece
Ýçimde sen sebepli acýlar hüzünler varken
Yalýn bir mutluluk için içtim bu gece
Sarhoþ zamanlarda zamanda yolculuk yapýyorum ancak
Sana gidiyorum adýmlarým belli belirsiz
Yýkýk bir duvar gibi hayaller ve hatýralar alçak
Yýldýzlarý sayýyorum kederimden
Neler geçiyor aklýmdan neler
Kendime seslendiremediklerimi sen duyuyormusun..?
Öyle yorgunum ki ayrýlýktan
Ýçimde taþýyorum olan , olmayanlarý
Ömrümün sonuna kadar kalýrým
Senden uzak köhne darmadaðýn bir ömrün içinde
Hatýralar þimdilik yeter
Ya düþersem özlemekten
BÝr el uzanýrmý ki geçmiþten
Bende güldüm bende sevdim her insan gibi
Bende vardým hüzünler ormanýnda
Çocuk oldum bazen bazen ihtiyar bir ömür sürdüm
Ve bekledim seni
Her haktan mahrum ettim kendimi
Bu sitem deðil kýrýlmadým
Sen ne zaman gittin ben anladým
Bende yanarmýþým.
murat ballý
23.03.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.