Mecburduk.!
Mecburduk ayrýlmaya bir görevdi bu
Öyle bir ayrýlýkki bizleri yakýp kavurdu
Bir görevdi benimki ve zorunluydu
Ben nöbette iken vatandaþlarým uyuyordu
Vataný beklemeliydim duramazdým evde
Görev bekliyordu beni sýnýr köþelerinde
Mecburen ayrýlacaktýk günün birinde
Bu sýralar sorarsan beni vatan nöbetinde
Ana sevgisini yar sevgisini yendim ben
Asker olup Kýþlamda kýta`ma döndüm ben
Bu sevgi vatan aþkýmdan geliyordu içimden
Hazýrdým ASKER olmaya ben taki dünden
Ayrýlýk gelip çattý kapýya duyamadým
Mecburen tütüyordu gözümde vataným
Koþup hemen sarýldým erkenden tüfeðime
Çünkü hain dedirtemezdim ben kendime
Mutluyum þu anda ben nöbet yerinde
Sevgisi yatýyor benim halkýmýn kalbimde
Sevgisi yaþýyor benim vatanýmýn yüreðimde
Askerim ben manevi güç var tüm bedenimde
Geri alamaz hiç bir kuvvet beni bu sevgiden
Anamý,Babamý birde yarimi býrakmýþým dünden
Her geçen gün olgunlaþýyorum ruhen ve bedenen
Bu kutsal topraktýr benim için, vatan denen
Karþý koyacak bir güç varsa karþýma çýksýn hazýrým
Göðüs göðüse döðüþmek için ben taki dünden varým
Bendeki bir Mehmetim,vataný baþtan baþa gezerim
Vatanýma geleçek bir hileyi baþtan hemen sezerim
Kahvecioðlu`na ne derki bunca zamanýnda hasret
Bu gün nöbetine geç kalmýþsýn be Recep hayret
Bütün gözler sende vataný bekle diye sen mehmet
BÝr mehmetcik olarak sorun görevimi cevabýdýr nöbet.
1985 askerlik þiirlerimden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.