DÜŞLERİM SUÇLU........SENİ SORDU
düþ yastýðýnda çileli serim
çok uzaklardan duyuyorum çýðlýk, çýðlýk sesin
göremiyorum lakin
içimde yatýyor yüreðimin hain saldýrýþý
hatýrlatýyor seni beynim el ense edince geceyle
farklý olansa öfkem bir dev kadar
ben daðlarý yýksam yutsam sonra huzurumu yýkar ellerim
anla
þenliðe savaþ açmaz hiç kimse
yani Bu devride
aþk için ölmek bir þey deðil
gölgemin elinde can alýcý var
tez yaþadýðým hayat yüzleþmeli sen ile
barýþ sözcükleri süslensin
bu þehir bu baþ belasý küskünlüðümün aynasýn da
namlu gibi þakaðýmda yalnýzlýðýmýn deryasýn da
sorsam ki ne fayda adresin beli deðil
halen ayný evde misin?
veresiye ekmek alýyor musun bakkaldan
veresiye mektup gönderilmez biliyorsun
bir var ki
komþu çocuklarý gönüllüdür hep
sevda mektuplarýný taþýmaya
bir deðiþmeyen odur belki de
hiç cevap vermiyorsun
öyle hýrçýn bir deryadasýn ki
bana karýþý dümen kýrmýyorsun
bir hayalsin yanlýþlýkla hatýrlarýmýza el atmýþým
zaten buzlarý çözülmeyen kar daðlarý yürekliydin
düþ tipisinde olan benim
bu nefretim benim bakýþ açým
benim hýrçýnlýðým sadece
bir huzur bulamadým ne dýþarýda nede evde
sadece içimde ezdim aþk acýsýný
iki diþ aný koyarak
hepsi o kadar...................................................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.