Sana Dair..

Ne zaman sana dair bir þeyler kaleme almaya çalýþsam,
Sözcükler dilimde düðümleniyor sevgilim..
Hafýzamdan sana dair ne varsa canlanýp,
Beni kendime unuturuyor..

Ýçimden kendime Haydi! diye sayýklýyorum
Yazabilirsin!
Ama inan olmuyor sevgilim...

Kalbimi duruyor..
Gözlerim yaþarýyor..
Ne yazacaðýmý unutuyorum..
Kendimi hatýrlamýyorum..
Baþka bir dünyaya göçüyorum..
Korkuyorum..
Ölüp ölüp diriliyorum heyecanýmdan..

Zorluyorum kendimi yazmaya,
Parmaklarým titriyor,
Seni yazamadan aðlamaya baþlýyor gözlerim..

Niye yazamýyorum diye kendimi yýpratýyorum,
Kendime kýzýyorum..
Sýgaramýn biri bitmeden diðerine baþlýyorum..
Kendimi bitiriyorum..
Ama inan olmuyor sevgilim..

Oysa ki ben,
Seni tanýdýðým ilk günden
Sana dair bir þeyler yazma gayretinde beynim..
Ama olmuyor
Yazamýyorum..

Konu sen olunca,
Yazýlmýyor deðil sana nüksedilecek binlerce edebi eser..
Kalemimde mürekkep sensin.
Kaleminde kalsýn mürekkep..
Belki bir gün..
Yenerim kendimi...

Duraksadým..

Kalem sahibi þairlere sesleniyorum..
Neden yazamýyorum..
Neden dile getiremiyorum..
Neden böyle oluyorum..
Lütfen bana biri bunu söylesin...




Sosyal Medyada Paylaşın: