Hiç üþenmedim öyle sessizce izledim Hem þaþýrdým hem kýzdým hem eðlendim Miniciklerdi ama aynalarý büyük gösteriyordu Kendilerini dev sanýyolardý bir de inanýyorlardý buna Hepsi aynýydý ama hala arýyolardý Bir diðerindeki eksiði ve çirkinliði Oysa hepsi aynýydý anlamýyolardý
Ýþte hiç üþenmedim izledim sessizce Baktýðýmýda görmüyorlardý kibirlerinden Sanki dünya tek onlarýndý ihtiyaçlarý yoktu baþkasýna Koþuyorlardý aslýnda sona vardýklarýnda yok olacaklardý Düþüyorlardý bulandýklarý çamuru silkeleyip Diðerlerini kirletiyorlardý gülüyordular Yani hepsi çamurdu onlar bilmiyordu da Ben görüyordum
Çok eðlendim çok ama kýzdýmda Neydi bu bencillik hepsini de Allah yarattý Kardeþ deðimliydi bu cahil yaratýklar Sýrf daha çok koþmak için can yakýyordular Ezdikçe diðerlerini kýzarýyordu elleri kandan Günaha batýyordular çok þaþýrdým çok Gittikleri yol ezdikleriyle kesiþiyordu sonda Onlar kördü ama ben gördüm Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Ek34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.