GÖZLERİN GÜLMÜYOR
Tomurcuk gözlerin, gülmüyor artýk,
Gül pembesi rengin, sararýp solmuþ.
Kimseler derdini, bilmiyor artýk,
Yüreðinde sevda, hastalýk olmuþ.
Kaf daðýnda derman arar gibisin,
Ayrýlýk acýsý, seni bitirmiþ.
Gönlüne sebebi, sorar gibisin,
O senden çaresiz, aþký yitirmiþ.
Ýnadýn yüzünden, aþký yýkarsýn,
Çektiðin acýlar, elinde kalýr.
Düþen gözyaþýna, kurþun sýkarsýn,
Seviyorum demen, dilinde kalýr.
Boþa inat etme, sevgimiz bitmez,
Gönlünde yaktýðýn, kor benim artýk.
Vefalý sevenler, dönüp de gitmez,
Aldýðýn nefese, yar benim artýk.
Kime ne derim? sen, böyle kaçarken,
Doðru bildiðim, çok, yalanýn varmýþ.
Sýrlarýný bir bir, bana açarken,
Döktüðüm gözyaþým, aþkýnda kârmýþ.
04.08.2006
Ferhat ARSLAN (Haliloðlu)
www.ferhatarslan.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhat Arslan Haliloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.