Görüyorum unutmuþ o gün verdiði sözü Hatýrlayýp tanýmaz sarýp öptüðü yüzü Gerek var mý rotgene dökmüþ ortaya özü …..Ýnsan doðmuþsun ama insan kalamamýþsýn. …..Ben insaným desen de insan olamamýþsýn.
Duydum ki unutmuþsun benim yeþil gözleri Yanaðýmdan aldýðýn durur buse izleri Derdin ölümden baþka ayýramaz bizleri …..Ýnsan doðmuþsun ama insan kalamamýþsýn. …..Ben insaným desen de insan olamamýþsýn.
Bakýyorum ne sevda nede aþktan iz kalmýþ Dünya malýmý seni benden koparýp almýþ Kýzýyorum kendime bu mu kalbimi çalmýþ …..Ýnsan doðmuþsun ama insan kalamamýþsýn. …..Ben insaným desen de insan olamamýþsýn.
Hani noldu aþkýna kor ateþe dönmüþtün Her baktýðýn nesnede siluetim görmüþtün Hasretimden kavrulan çöl gülüydün sönmüþtün …..Ýnsan doðmuþsun ama insan kalamamýþsýn. …..Ben insaným desen de insan olamamýþsýn.
Kayaturan giderken her gün sabah iþime Diyordun ya! her gece giriyorsun düþüme Açmýþtýn kollarýný sarmak için döþüne …..Ýnsan doðmuþsun ama insan kalamamýþsýn. …..Ben insaným desen de insan olamamýþsýn.
( 20.02.2011 Saat : 10.06 ) Þevki KAYATURAN Sosyal Medyada Paylaşın:
kayaturan58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.