İNSAN BİR KERE SEVER
Ýnsan ki; ömründe, bir kere sever
Alamazsa eðer, del’olur gezer
Bazen hayatýndan, bezer mi bezer
Ýnsan ki; ömründe, bir kere sever.
Bütün benliðimle baðlandým sana
Aþkýnla kül oldum ben yana- yana
Ýçelim aþkýnla, gel kana- kana
Ýnsan sevdiðini, över mi över.
Gündüz hayalimde gece peþinde
Yer alsaydým keþke, senin düþünde
Kendimi bulsaydým senin döþünde
Ýnsan bir sevince, deðer mi deðer.
Sanki gözlerinin, esiri oldum
Ne oldu ki bana, sararýp soldum
Seni beklemekten, artýk yoruldum
Ýnsan ayrýlmazdý, sevseydi eðer.
Ferman Candan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.