Kömür kokulu ülkemin kömür kokulu insanlarý, ocaklarýn kara bahtlý koca yürekli insanlarý, madenciler madencilerimiz, semaya duayla açýlan kapkara nasýrlý eller, tozdan kaybolmuþ yüzde inatla parlayan güneþ gibi gözler, madenciler madencilerimiz, ecdattan babaya ondan ogula, bir yazgýmýdýr nedir pekte bilinmez, inilir serin soguk ekmek yoluna, o imanla aydýnlanýr tüm karanlýk yerler, madenciler madencilerimiz, bir yarenlik vardýr bu kara davada, bazen ölüm kokusu gezer havada, bir bekleyiþ hep sürer gider geride, ne var ki hep unutulan madenciler madencilerimiz....
21/01/2011/KARTAL/----Metin GÜRSOY Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi gözler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.