sonrası

uzanýp tutuversem gerçekliði þimdi
dosdoðru bir güzellikte
doðal, yalýn, öyle saf ve temiz...
bildiðimiz gibi deðil halbuki
hiçbir þey istediðimiz gibi olmayacak
ve uzanýverirken tam ellerimiz
her seferinde baþka bir çiçek solacak.


bir resim þimdi gözlerimin akýnda,
masasý kirli, çayý, sýgarasý,
geceden kalma birkaç gözyaþý ýslaklýðýnda.

* * *

þimdi bir martýnýn simidini paylaþýyoruz,
ki daha uyanmamýþken yolcular.
kollarýmýz yorgun, sade bakýþýyoruz
telaþ, gürültü, siren ve ýslýklar...
aðlayan bir martýnýn sesiyle uyanýyoruz..


ellerin var sonra tutuldukça öpülesi
gözlerin, utangaç aðzýn, dudaklarýn.
oturuyoruz yalnýzlýðýmýzda, tutunuyoruz,
gökyüzünde yedi veren renk þenliði
bizim için kanat çýrpýyor martýlar
ve henüz kirlenmemiþ ayrýlýklar.

gölgene yaslanýyorum yýllar boyu
sanki sonsuzluða dönüyor dünya
sonra zulamda bekleyen bir resim...

* * *

sevdalar bilirim oysa;
kimine sonrasý kalýr,
kimine sanrýsý.

A. Selim AKOL



Sosyal Medyada Paylaşın: