Dün gece bir kadýn gördüm düþümde kucagýnda bir cocuk bana bakýyordu elleri yara bere içinde gözleri aglamaklý dudaklarýnda hüzün vardý
sordum sen kimsin ? diye tanýyamadýn dimi dedi gercekten tanýyamamýþtým kucagýndaki cocuk bana baktý
ve anne bumu ? dedi evet oglum bu ,bizi bizden alan sahipsiz koyan ardýna bakmadan giden bu, baban.
önceleri birþeyler anlamadým daha sonra anladýgýmda da cok gecti o kadýn karým kucagýndaki cocukda benim oglumdu herþey için cok gecti onlarý terk etmiþdim
bu sadece bir düþdü ama gercegini bire bir yaþadýgým düþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞiirKolikim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.