Var olmayan düşle savaşta ki Ülke...
Demek böyle ölünürmüþ...
hiç bir patika beni anlamadý ne de olsa
kimseye varmayan yollarýmdan dönmüþtüm asýrlýk
aklý karýþýk haritalarýn hatýrasý kadar coðrafyasýna mahçup
evine dönmek isteyen yaya yalnýzlýðýmýn
tuhaf bekaretine ilkel bir rastlantý dedilerse de
dokunmak yerine
kibirle mesafedir aþk derdi kimse anlamasa da zaman
Ten saðdýk deðildi bir kere
öðretilmiþti þehvetçe
ve uðruna bir kaç saniye icat edildi
sýradan olduðunun yüzüne vurulmasýndan
Ar damarý çatlaðý þüphesiyle
iklim sorumsuz bir beklentiydi
bahar ilk olsada
maðluptum
son olsa da
aþýk
iki merhale de salýncaktý ömrüm de
tik taklarý zayýf kalbimin
zamanlamasýný kollardý duvarda ki güneþ
masada ki ay
bilekte ki
nabýz
kim bilecek ki
bir tek sen görününce karýþacaktýk
birbirimize
yelkovan
daðarcýk
zaman
el
ayak ve mum
ve pervane
koyverdiler
uçurtmamý
tövbe
tekme
....at içimden çýkart beni
bir tiske
gerek
bir þevkat tokatý
uyur gezer ve sað saðlim
patikama döneceðim
yolculuk için.
ben arkada unutulanýyým tanrýnýn
ezbere bilirim bu yollarý
bilirim
ne kalýn bir soðuk daracýk kalbe
ne ince tülbent
baþýma yanan taþ yaðan yaðmur
eski bir hatýrlatma gibidir her þey
eski bir þeytan çýkarma lezzeti
vazgeçiþlerim sayesinde
unutkanlýðým unutturulduðum kaç belleðe
yeni hikaye yazýlýmýyým.
uzaktanda olsa
kan ve gülümserim.
baþka bir bilmeceden yenildim varsayýsýna eþitim
hep ayrýntýda hep görülmeyenin eliyle
durup dururken
o kusur maðrifet
o bellek sýnýr
çiziniz üstesinden gelinmiþ ufuklarý
ne kadarcýk daðarcýðýmýzla yok ’u bulmak
o kadarla ölmeli azla azýlý ve azýcýk
çoðaldýkça
kirlenilen çocuk. karýþýk
vazgeçmeyen masallý ve uykulu
derdimiz...derdim
artýk bu serin hayatta kalmak deðil
sýradan iþe sýradan eve
balkonlar ve gazeteler
uçsuz bir dedikodu ve kulak ver yaþamaya
içimizi
yazdýlar
içinden geçenleri küçük prensesin
hata koynumda çizikleri
gelip geçecek nefes alýnca her þey düzeliyor...
ahmakça ama gerçek her masallar bu yüzden
itirafýdýr kahramanýn
yinelemek
baþka bir
tekrarýyým
dün gecelerin
sallantýda bir geleceðin dar aðacýnda ki
þevkatinin altýnda ki tenekeye nedense
durup durduðu yerde tekme atýlacak sebebim çok
hakketmediðimden deðil
zahmet etmeyin
düþtüm...düþengeçlik yakýþýr bana hep...
istenilirsem veba ve salgýn.
demem o ki diyor þair
gözyaþlarýnýn bir gücü vardý eskiden
unutturuldum
sanmayla
hüznüme
ben baþka bir kendimden
herkez kadar
çýkarlý deliliðe
paha biçilemezlikle olaðan þüpheli
mayasý atýþmýþ bir kendiyle kendisinin
son katýlýmý bu çaða acýsý ve laneti
rahim düþünden ayýklanan
ama yarýn baþkasýyým kendimden
uyanarak afedilmem her þeyimle düþüm arasý yolculuk
uyanarak düzüþürüm yeniden gülüþürüm
nedense
bu aralar
ölümsüzüm sayesizlikten diyerek sanýrým
unutuklarýmdan haberli
çok birikmiþ masal kitabýyla uyumaktan
kýzgýn düþüm
kaç kahraman
kaç ölümlü
kaç öpücük gerekecek
finalinde ki
kaç düþünensin
tacizsiz nezaketli
mutsuz
sonu
kaç duraðan
dondurulmuþ pamuk prenses öpücüðünü çözecek
gücü vardýr ölümlü olanýn
bilemediðimden
sen ve ben baþka biriyiz
çoktandýr
hani çöl duasýz geçilmezdi ya
kapa gün ýþýðýný
ne gerek var hüznüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.