Yeter Gönül

Yeter gönül yeter, yoruldum artýk
Sendeki bu heves, geçmedi gitti
Barýþmam seninle, ebedi küsüm
Vuslat gülü dedin,açmadý gitti

Yaprakta sen vardýn, dalda sen vardýn
Çiçeðin özünde, balda sen vardýn
Yeþilde,sarýda, alda sen vardýn
Yüzün gülücükler saçmadý gitti.

Yýllar yýlý bekle, bekle öldüm ben
Kim der neþelendi, kim der güldüm ben
Özlem yaþlarýyla, dolan göldüm ben
Yar gelip bir damla, içmedi gitti

Kapanmayan azgýn, yaralarým var
Az dokunsan hemen, yeniden kanar
Her nefes almamda, sanki köz yanar
Dumaný baþýmdan uçmadý gitti

Bekle dedin bana, ben de bekledim
Dikeni baðrýmda, gül belekledim
Her dünün üstüne bir gün ekledim
Ne ettimse dertler, kaçmadý gitti

Yüreðim dayanmaz, yeter demiþtim
Sevda közü sönmez, tüter demiþtim
Bu acý bambaþka, beter demiþtim
Þu çileme süre biçmedi gitti
Sosyal Medyada Paylaşın: