Bana ýþýk verir güneþ batýnca Gözümden kalbime akar gözlerin. Biraz sinirlenip kaþýn çatýnca Bir þimþek misali çakar gözlerin.
Badem kadar iri, kömürden kara Her bakýþýn açar gönlümde yara Merhamet eylemez düþürür har`a Beni içten içe yakar gözlerin.
Gülünce içinde güller açýlýr Etrafa mutluluk neþ`e saçýlýr Bu güzel hücreden nasýl kaçýlýr? Gardiyaným gibi bakar gözlerin.
Herdem gülmez elbet bazen de aðlar Dökülen yaþlarýn sel olup çaðlar Alýr beni benden kendine baðlar Gönlüme kelepçe takar gözlerin Her bakýþta beni yakar gözlerin
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.