Bana biraz gökyüzü getir
Tek bir kelime bile konuþmadan
Suyun kiyisinda durup
Iþaret ver kalbime
Gözlerin hangi çiçekten renk almiþsa
Mecaz duruþuyla o dalga
Beni de içine çagirsin
Konuþtukça azaliyor güzelligim
Dalindan düþen bir yapragin kaderini yaþiyorum
Aynalar kirilinca
Fotograflar da düþüyor suya
Muglak bir cümlenin peþine düþüp
Üþüyorum
Rüzgara açik bir yaninda oluyorum hayatin
Merhametin, o ilik rüzgar degmese yüzüme
Elbet benim de kiyametim olacak
Bedenimdeki dünya kokusu
Kendime sapladigim bu biçak bu agri
Diþimdaki kalabalik içimdeki tenhalik
Ne çok þey buluyor beni sen olmayinca
Bana kehanetler üzerine sorular sorma þimdi
Sesim ki bir gölgenin rengine bürünüp
Sana varligini sunuyor,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Y.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.