DÜNYAYI ÇAĞIR

Ýstediðin kadar baðýr hep baðýr
Kim duyar ki seni kim bu halinde
Omuzunda yük kainattan aðýr
savurur en son bir nefes yelinde

Dallarý kýrdýn kuruttun çiçekleri
Arýyý vurdun býraktýn böcekleri
Dumanla kapattýn yanan ocaklarý
Alev alev yanarsýn kýzgýn külünde

Binler içinde tek kendini gördün
Etrafýný aþýlmaz surla ördün
Duyduðun sesleri uzaða sürdün
Kaç kiþi gelirde tutar elinde

kendi pencerende dünyaya baktýn
Oluklar görmedin denize aktýn
Hangi hava olsa ayaða kalktýn
Hangi saz çalar ki senin telinde

Alev üfürürdü ateþ nefesin
Korku rüzgarýnda yükselir sesin
Tanrý deðil idin söyle ya nesin
Her þeyi alýr götürdün selinde

Çýnarda kocalýr ve düþer bir gün
Mateme dönüþür þenlik ve düðün
Kapýya oturdu beklenen sürgün
dünyayý çaðýr kim anlar ki dilinde

Hazan vurgunu yaprak sarar kurur
Yön bellisiz rüzgar alýr savurur
Kader baþýný taþtan taþa vurur
meçhule koþar haber yok ilinde

Beklenmeyen di son en son geldi son
Soyundu ruh kalmadý üstünde don
Saraydan çukurlara dönünce yön
Hangi kemer dolanýr tutar belinde

ABDULKADÝR YILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: