VERDİ BANA…
Dua eder hep dilerdim,
Yorgun argýn, yol giderdim.
Bekle hele, gelir derdim,
Rabbim onu verdi bana…
Yýllar yýlý gül dikmiþtim,
Gül dibine su dökmüþtüm.
Sevgi ile büyütmüþtüm,
Rabbim gülü verdi bana…
Can evime girsin dedim,
Her halimi, bilsin dedim.
Gönül kuþum, gülsün dedim,
Rabbim kanat gerdi bana…
Emanettir, sana dedim,
O istedi hemen verdim.
Öyle candan, öyle sevdim,
Rabbim sevdi, verdi bana…
Her aðaçta, bir dal vardýr,
Sanki petekte ki baldýr.
Yunus gibi Hak’ka yârdýr,
Rabbim yâri, verdi bana…
Zaman geçti, günü geldi,
Duam idi, oluverdi.
Bekler iken geliverdi,
Rabbim sevdi, verdi bana…
Hasret idi, Hicret oldu,
Rahmet gibi, gönle doðdu.
Yuvamýza gelen yoldu,
Rabbim yolu, verdi bana…
Osman Gazi bir han gibi,
Ömür süren, devran gibi.
Mekan desem, cennet gibi,
Rabbim cennet, verdi bana…
MUSTAFA GÖKGÖZ
(HASRETLÝK- Denizli -29/01/2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.