Yüz sürdüðüm ayrýlýk perdesinin arkasýnda kaldý gözyaþlarým
Odanýn karanlýðýnda hissettiðim duygularým kör kütük þarhoþ her zaman
Bakýþlarýndaki ayrýlýk kývýlcýmlarý öyle yaktýki yüreðimi
Buz gibiydi ama bana ateþtende yanýk geldi sanki
Ardýndan bakarken gözyaþlarým kan gölüne benzedi
Hasretlikti benim kaderim
Umutsuz düþlerin peþindek koþmaksa boþlukta yürümek gibi
Baharýn ölmesi gibiydi senden ayrýlmak
Yavaþ yavaþ sararan yapraklar gibi dökülür her yaným
Her düþen yaprakta bir yudum tükenir ruhum
Kelimesiz konuþurken uzaklardan gelen sesin
Piþmanlýk elbisesini giydirdi üzerime
Yalvarýrcasýna bakarken gözlerim
Yaþlar dökülüyor ince ince
Hani kagýt ýsalnýnca parçalanýrya
Her damlada parça parça yüreðim
Gidiþler böyle zormuydu hiç bilmedimki
Ayrýlýk yakarmý
Sesiz haykýrdým sadece kendime
Düþler sokaðý artýk çýkmaz soðaktý benim gidiþime
Yol bulamadým kapanmýþtý sokak baþlarý sevgisizlikle
Aðladým geçeler karanlýktan kara
Gündüzler kabus gibi çöktü üzerime
Ýnsan kendine acýrmý çok acýdým aynadaki suretime
Karanlýk çökmüþ gülen gözlere
Titreyen bir dudak her an aðlamaklý
Sadece sorular kaldý geçen baharýn ardýndan
Birde hatýralarýn kara kaplý defterimde
MAVÝ GÖZYAÞLARI
31 OCAK 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
MEVSİM KIŞ HABERİN VARMI YAR MAVİ GÖZLÜ BAL RENGİ GÖZLER KIRILAN KALP SUS YÜREĞİM EYLÜLDE DOĞMAK İNCİ TANESİ HÜZÜN BAKAN GÖZLER KARANLIK SOKAKLAR