Ne bir ahuya yanmak nede murad almaktýr
Kýzýl korla daðlanan Mecnun’un milidir aþk
Ayýrýp da bedenden ruhu tenden salmaktýr
Nusret için hu diyen derviþin dilidir aþk
Bazen bir hicaz þarký bir sevda güftesidir
Bazen de figan eden bülbülün bestesidir
Huþu ile üflenen neyzenin nefesidir
Aþýðýn sazýndaki inleyen telidir aþk
Bir muamma gibidir sabýr ile yürünür
Vuslata ermek için yalçýn daðlar kürünür
Girdiði her gönülde türlü manâ bürünür
Zikir ile yananýn savrulan külüdür aþk
Þems’in çilegâhýnda yüz sürdüðü edadýr
Bilâl’in sesindeki yankýlanan nidadýr
Nefsin ile savaþta galip gelen sedadýr
Ýhlas ile huzura varmanýn yoludur aþk
Faziletli adýný gece gündüz anmaktýr
Tevekküle sarýlýp ta özünden yanmaktýr
Beþeri duygulardan arýnýpta yunmaktýr
Þefâat dileyenin, çaðlayan selidir aþk
Niyaz için semaya, açýlan elidir aþk
31-01-2011
Þefika TÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.