Esasen ufacýk ilgiye meyildi aþk
Biz kýrýntýlarýyla beslendirdik,
Minnacýklarýndan tadardýk þevki
Gönül doymasýný bilseydi, aþka alâkadar kalamazdýk.
Meþk uðruna kendimizde durmamalýydýk,
Düþmeliydik sýlasý neresiyse oraya…
Yârin gönül baðýndan bir salkým þerbet içmeliydik
Zülüm olsa bile üzümüne uzanmalýydýk
Can evimizde kutsanýrdý seviler
Biz, bizliðe varýncaya kadar gurbetler eritmeliydik
Zira cefasýný çekmez isek sefasýný nerden bilecektik..
//
Küçük küçük sev beni ey yâr!
Meftunluðun azametine yürek dayanmaz
Gönül konaðýnýn kurnalarýndan,
Paslý bir tasta dahi olsa bir günbalý bahþet
“Ben”den geçip “sen”liðe sema etsin elim eteðim
Zevk ile ey can... Zevk ile amadeyim
Seviver öyle doyurmadan, milim milim seviver
Kaþýk kadar dudaklarýndan minicik gülüþ ver
Gamzelerini kana kana içmekte vardý ya hani,
Uzun ömrümü neyle donatacaðým tadýna hasret kalmaz isem
Buyur ediver þöyle öpülesi çenenin yan kýyýsýna
Vallahi dokunmam, seyrine dalacaðým azýcýðýndan.
Ýki kelimecik ikram et, yeter can þenlendirmeye
Yorma tatlý dilini, lehçeni duysam kâfi
Sen ki; yürek köþkümün neþe bülbülü
Geceler siyaha döner karartma gözlerini,
Kirpiklerinden ay ýþýðý efsaneli masallara dalacaðým
Ah mine-l aþk…
Þad oldum avuçlarýnda, þahlýða erdim
Güleç siman mabedimdir ey can
Alnýnda minimum yer aç,
Huzur secdesine varacaðým billahi
Keyif ile sevgili… keyif ile…
Þimdi biraz sükûnet lütfeyle ey yârim
Taptýðým devasa aþkýn, ufacýk ilgisine nail oldum diyerek
Þükredeceðim..
Nazlý TOLUN