Allah Yeter

Ey arayýþ içindeki ruh
Haydi
Tut vahyin kanatlarýndan
Ýnan,
Ýçinde kopan fýrtýnalar dinecek
Ben bilirim o gece ve gündüzü
Kaç gün dönümü gördüm
Kat be kat üstüme,
Devrilen ölümdü.

Oku diyordu
Oku,
Seni yaratan seni mahzun býrakmadý
Oku...
Gözlerim doldu
Öyle ki kabimden boþanan saðnak saðnak
Rahmetti.

Ey can kardeþim
Kaç kere vurulan benim.
Herkes kendi týrmanýr bu yokuþu
Ardýnda cennet
Geride onca sahte tanrýlar býrakýrsýn.

Söylemekten býkmam,
Ya Rab
Nasýl bir iman böyle:
Diyor ki Hz Hacer
Kara gözleriyle kucaðýnda Ýsmail’e bakarak,
Peþinden:
Ey Ýbrahim
Bizi bu çöl ortasýnda kime býrakýyorsun
Hz Ýbrahim duraksamadan dedi ki:
Allah’a,
Ve yürüdü Hz Ýbrahim,
Emanet etmiþti ailesini
Her þeyi var eden yol gösteren Allah’a.

Hacer’in gözleri doldu, aðýrca otur yere
Baktý küçük yavrusu Ýsmail’e
Tüm kalbiyle haykýrdý;
Allah bize yeter.

Kavuruyordu sýcak
Günahtan son kaleleri,
Ne bir is kalmýþtý
O buzdan siyah kulelerden
Ne bir isyan ateþi.

Hacer koþuyordu Safa Merve arasý
Yedi say
Sonsuz yedi kere.
Diyordu Ya Rab
Yokluktan varlýða getiren Sen’sin
Bizi býrakmakdýn, býrakmazsýn yalnýz
Tek yapabildiðim bu
Koþuyorum Sana
Koþuyorum yalnýz...

Geldi Ýsmail’in yanýna
Biricik Ýsmail bakýyordu
Susuyan gözleriyle anasýna.
Vurdu Hacer topraða ayaðýný,
Fýþkýrdý imandan bir serinlik.
Zemzem dedi, Hacer Zemzem
Dur artýk,
Ey rahmet üstüne rahmet veren el.

Ýþte bu,
Teslim olmak yoktan var edene
O zaman yüreðinden Zemzemler fýþkýrýr
Ne karanlýk kalýr
Ne küfür.
Teslim ol yeter
Allah her þeye yeter.

(Ocak 2011 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: