dil içre kanarsýn ellerim titrer sarýþýnlýðýndan/ey gül/i rana..
sarý kýrmýzý yeþil mavi laciverd hatta kara kapkara devþirme güller...
çok ararsanýz eðer gül/i ranasý da var
kimi arka bahçelerde yetiþti kimi ön bahçelerde kimi anýmsamadý doðduðu bahçeyi bir canavar fütursuzluðuyla tüketmeyi her þeyi büyüme sandý gül/i rana...
ah!.. gül/i rana çek çekebildiðin kadar sürmeyi gözüne rastýðý allýðý unutma güzelliðine sen topuklarýnla deldikçe kadýnlýðýný daha çok köprüler kurulur yollarýna..
inlersin köprü altlarýnýn tavsýmýþ betonlarýnda hücrelerinde ýþýk ararsýn umarsýz göklerinde köprü olduðun cüceler seyrini tutar lütufkar sen inlersin kendi cehenneminde...
yakýþýr mý yakýþýr elbet dünyada her insan kendi cehennemini kurar kimi iðne ucuyla kimi kazmayla
ah!.. gül/i rana sen kendi cehennemini diþinle týrnaðýnla kuruyorsun..
utanýrsýn gün gelir evladýndan bunun da yarýný düþer senin cehennemine...