Uyandým,
Ter içinde her yaným,
Seni gördüm rüyamda anne.
Gülüyordun,
Baþýmý okþayýp aðlama diyordun.
Çünkü uzaklarda olsanda;
Oðlunu biliyordun,
Biliyordun anne.
Yemyeþildi her yanýn,
Çiçekler açmýþtý mekanýnda,
Melekler vardý yanýnda,
Göz yaþlarým ýslatmýþtý yanaðýmý,
O pamuk ellerinle siliyordun.
Gamze gamze gülüyordun,
Gülüyordun anne.
Bir an bebek oluverdim iki üç yaþlarýnda,
Güzel ellerini dolaþtýrdýn saçlarýmda,
Kucaðýna alýp seviyordun anne.
Yine o büyük sevgiyi veriyordun,
Sevgiyle bakýp gözlerimin içine,
Gülüyordun,
Aðlama diyordun,
Gülüyordun anne.
Sonra büyüdüm yine,
Senin gözünde hiç büyümediðim kadar
Saçlarýma ak düþsede,
Halen ben de kokun var,
Yine öyle güzel kokuyordun anne,
Gülüyordun,
Aðlama diyordun,
Gülüyordun anne.
Unut diyordun,
Bu hayat senin yaþa diyordun,
Unutamayacaðýmý bile bile.
Sen benim ruhumu okursun anne,
Unut demek nafile,
Biliyordun anne,
Biliyordun unutmayacaðýmý,
Ama her zamanki þefkatinle bir umut,
Unut diyordun, unut.
Gülüyordun,
Aðlama diyordun.
Gülüyordun anne.
Biliyorum;
Rahatsýz etmemeliyim ruhunu,
Ne yapayým elimde deðil anne,
Bilirsin sen oðlunu.
Bir kez sevdimi sever,
Ayrýlýklar olsada hiç kesmez umudunu.
Gülümse anne,
Yine gülümse,
Ýnan rahatladým gülümsemenle.
Hani utanmasam,
Hani kýzmayacaðýný bilsem,
Al beni de yanýna diyeceðim anne,
Tamam sustum..
Kýzma anne.
Aðlama deme bana,
Ama aðlama deme,
Mekanýn cennet olsun,
Aðlýyorum,
Aðlýyorum anne.
Annelerimiz için ben yazmýþtým sen seslendirmiþtin sevgili hocam, þimdi sen de yoksun artýk. O güzel yorumun bizlere yadigar kaldý, rahat uyu yerinde, mekânýn cennet olsun...