Beni memleketimin topraklarýna gömün.
Orada babamýn, anamýn mezarý,
Orada komþularýmýn, dostlarýmýn mezarý.
Orada ecdatlarýmýn mezarý.
Beni memleketimin topraklarýna gömün.
Orada tanýrlar beni, orada bilinirim.
Orada geçti çocukluðum, gençliðim.
Orada sevdim, sevildim, terk edildim.
Beni memleketimin topraklarýna gömün.
Seven üç beþ dostum gelir dualar okuyup gider.
Belki vefasýz yar gelip topraðýma yüzünü sürer.
Piþman olup, yaþlar döküp, belki fidanlar diker.
Beni memleketimin topraklarýna gömün.
Tüm arkadaþlarým, dostlarým cenazeme gelir.
Fani bir dünya unutanlarýn aklý baþýna gelir.
Bayramdan bayrama da olsa sebil edilir.
Beni memleketimin topraklarýna gömün.
Düþmanlarým hatalarýný, suçlarýný anlarlar.
Komþularým, gençleri, ihtiyarlarý aðlarlar.
Mezar taþýma gururla memleketimi yazdýrýrlar.
Beni memleketimin topraklarýna gömün.
Yaðmurlarý çoktur, topraðýmda güllere can olur.
Soðuktur, karlarý çoktur, üstüme yorgan olur.
Þairleri, yazarlarý çoktur büyük bir þeref, þan olur.