Düþlerde özlem oldun, kader de düþeþ, hep yek geldi... kýzma kardeþ, yorgun akþamlarýnla kuru ayazýnda, her yerin yalnýzlýk insan kalabalýðýnda...
içim üsüyor, aþk soðuk karlar altýndasýn yine koca bir yoksulluk varoþ gecekonlarýn sessizliði içinde çoðalan acýlarýnla hüzünlü bir soluk geçiyor yine günler gülümsemeler unutulmuþ....
bir bahtý karadýr aç kalmýþ sefalet kimsenin kimseye faydasýzlýðý sarar insaný bilgisiz cehalet kördüðüm olmuþ, bacalarýn dumaný bu günde böyle geçti, kime niyet , kime kýsmet soðuk bir ankara ayazý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
dogann0671 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.