Düþünüyorum biz neden böyleyiz. Çocukluðumuza indim. Gördüm ki; Biz kaybolmuþ bir nesiliz. Ayýp ile günah ile debelenmiþiz. Bakýyorum þimdiki neslin, Hepsi birer ali cengiz. Çocukluðumda ayýp demiþ babam. Otur yanýmda konuþmadan. Sonra kötü çocuk derler. Bizde inanmýþýz sorgulamadan. Ýþte bir nesil böyle çekingen. Tepkisiz yetiþti. Bizleriz o neslin birer sureti. Hep yalnýz hep korkak. Oyuncaðýmýz topraktan çanak. Serum lastiðinden sapan Karnýmýz doymazdý sana yaðlý ekmek olmadan. Siyaset düþman baðlatýr. Derdi babam. Týrnaðýn varsa baþýný kaþý derdi. Anam. Para yok pul yok. Çöplükte eski defter, kitap çok. Kes onlarý enine boyuna, Sok banknot diye koynuna, Ýnandýrýrdýk kendimizi onlarýn para olduðuna, Sonra ne mi oldu. Bu nesil büyüdü. Büyümesine de. Bir hayrý olmadý bu memlekete. Ömrünü bitirdi gide gele. Ne ateþ oldu ne maþa. Gelene de eyvallah gidene de. Hep temaþa hep temaþa.
29.01.2011 Orhan OYANIK ÇAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.