Hatýrýndan çýkarma tanýþtýðýmýz parký Aþkýmýzý anlatýr dillerde kalan þarký. Sen gidince anladým, sendeki benli farký. Dünya durdukça dursun, çelsin beni gözlerin Hiç aklýmdan çýkmýyor caným diyen sözlerin.
Ýç çekerek demiþtin “seni asla unutmam Dünya güzeli olsa, onun safýný tutmam Saçlarýný okþayýp dizlerimde uyutmam” Yalan mýydý yeminin? Asla ihanet bilmem! Dik yaþarým hayatta güçsüzlere eðilmem.
Öyle büyük emelim, bakýþým vardý sana Duygularý kaynaktan içirdin kana kana. Sen yürekte beklerken bakmazdým iki yana. Yalnýzlýk boðar beni gölgemden korkuyorum Selamýn yollar mýsýn? Coþkuyla bakýyorum.
Ýçimden geçenleri sýraladým al diye Kalbimi mýzrap ettim dertli dertli çal diye Gönül köþkümü açtým bu mekânda kal diye Rabbim þahidim olsun ben sözümde dururum Vefasýzý affetmem tek sözümle vururum!
Sözlerinin etkisi baðrýmda sivri mýzrak Sonbahara ermeden döküldüm yaprak yaprak Bu ruh vuslata erip, saracak kara toprak Bu çarklýya güvenme dünya kimseye kalmaz Cefayla eza eden ahrette huzur bulmaz Cemaliyle nur saçan Karanlýkta boðulmaz.
28/01/2011 Emine UYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine UYSAL (EMİNE45) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.