Solgun bir gül yapraðý avuçlarýmda hayatým Yumdukça ellerimi eziliyor her gün biraz daha yüreðim Gözlerimde resmeylerken yarýnlarýmý, Ümitsizlikle devþiriyorum bakýþlarýmda ki gelmeyecek baharýmý. Papatyalarýn yapraklarý dökülüyor Kýrýlýyor dallar Hazana mahkum oluyor yalnýzlýk... Beliriyor doludizgin ayrýlýklar, Ve ben korkuyorum katran karasý gözlerimden. Sevda mý yüklü bu koca yürek? Ayrýlýk mý kurulu saatlerde? Veda mý lugattaki tek kelimem Tek korkum Tüm yalnýzlýðým Sen misin bunlarýn karþýlýðý? Kýrýk dökük yaný ruhumun Ve en güzel cümlelerimin karþýlýðý Baktýðým her yerdesin Düþündüðüm her cümlede Kaçtýðým her çýkmaz sokakta Tüm yollarda Yalnýzlýðýmda Korkularýmda Ve sýðýndýðým uðrak limanýmda Hep sen varsýn, illa ki sen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
agut41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.