SEN HER YERDESİN
Ne yana baksam sen,
Ne yana bassam, adýmým sana doðru…
Ve ayaklarým sana koþuyor.
Martýlar getiriyor semadan sesini.
Rüzgarda uçuþan her saç, her ten kokusu senin.
Sen her yerdesin.
Arkamdaki ayak sesi,
Omzuma dokunan el kimin…
Sen herkessin.
Mahcup tebessümlerin el alemin dudaðýnda
Seni gülüyor.
Ezanla birlikte kamet okuyor,
Senin ismini söylüyor babalar
yeni doðmuþ çocuklarýnýn kulaklarýna.
Þen kahkahaný duyuyorum þatafatlý evlerde.
Þu fakirin gözlerinde bile senin biçareliðin.
Sen her þeysin.
Çocuk hýçkýrýklarý senin,
Nisan yaðmurlarýný sen aðlýyorsun yüzüme.
Kar taneleri ile öpüyorsun yanaðýmý.
Kalabalýk olup metroda, unutturuyorsun yalnýzlýðýmý.
Esen rüzgarla gizlice fýsýldýyorsun kulaðýma mahrem sözlerini,
Ve o an,
Gün batýmýnda tezahür ediyor al al yanaklarýn.
Denizin en derininden koparýyorum gözlerini.
Sen…her yerdesin!
Ne yana baksam sen,
Ne yana bassam adýmým sana doðru,
Ve ayaklarým sana koþuyor.
Nazmi ÖRSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.