Her þey onu tanýmakla baþladý;
Yeþil gözleri yaktý içimi,
Güler yüzünde dünya baþka güzeldi,
Sevgisi doldurdu içimi...
Aþkýn gözü kördür diyorlardý,
Göremesin diyorlardý dünyayý...
Onunla anlam kazandý hayat,
Onunla görer oldum dünyayý..
...ve tarifsiz bir sevdaydý benimkisi,
Sevmemiþtim böyle kimseyi...
Bana sevdiðini söylediðinde,
Kazanmýþtým sanki dünyayý...
...ama kýsa sürdü sevincimiz,
Çýkmaz sokaða saptý aþkýmýz...
Hiçbir þey söndüremedi kalbimdeki kor ateþini...
Adýnda kara vardý sevdamýn,
Her gün dahada çok sevdim onu...
Onu engeller korkuttu,
Sevemedi, benim onu sevdiðim gibi...
Ben ne talihsiz adamým
Ben ne talihsiz adamým...
Her þey onu tanýmakla baþladý,
Yokluðu çaresizliðim oldu...
Sesini duymadýðýmda hayat ölümdü bana...
Çaresiz kaldýðýmda telefonunu aradým,
Ne yazýk ki, açmadý her seferinde...
Aþk ve akýl,
Çatýþýp beynimde dönüþtü nara...
...ve ismi kalbime saplandý,
Çýkmayacaktý ömür boyunca...
Rabbimden tek dileðim di o,
Koþmasýný diledim büyük sevgime...
Ben tarifsiz bir aþkla sevdim onu,
Sevgiler üstü delicesine...
Benim sevdiðim gibi, o sevemedi beni...
Ben ne talihsiz adamým
Ben ne talihsiz adamým...
Her þey onu tanýmakla baþladý,
Yüreðimde ateþ,
Gönlümde kara sevda,
Gözlerimde yaþlar eksik olmadý..
Aþka inanmazken,
Esir düþtüm aþk çemberinde...
...ve ölürcesine sevdim,
Tarifsiz aþklar ötesinde...
Benim sevdiðim gibi, o sevemedi beni...
Ben ne talihsiz adamým
Ben ne talihsiz adamým...
Her þey onu tanýmakla baþladý,
Aþk sabýrdý, fedakarlýktý,
Öðreti acýlarý çektirerek bana...
...ve ardýndan ayrýlýk geldi,
Dayanýlmaz acýlar içime dolarak...
Offf offf þimdi onu, onsuz yaþýyorum,
Yaþanmaz dünyamda,
Dayanýlmaz acýlarla...
Ben ne talihsiz adamým
Ben ne talihsiz adamým...
Yýlmaz Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.